اثبات وجود خدا

با دقت در پدیده های هستی که نشانه ای از آفریدگار هستند، صفاتی از خالق روشن می شود که آن صفات در ماده و انرژی وجود ندارند و به همین دلیل، ماده و انرژی نمی توانند خالق هستی باشند.
به عنوان نمونه، نظم درونی یک موجود یا نظمی که بین موجودات مختلف وجود دارد، دلیلی بر وجود شعور و درک در خالق هستی است. با اینکه قطعا ماده و انرژی شعوری ندارند که با آن بتوانند چنین موجوداتی خلق کنند.
امروز با پیشرفت علوم و شناخت بیشتر جهان، انسان ابعاد حیرت انگیزی از خلقت را کشف می کند که هیچ موجود عاقلی نمی تواند این همه عجائب و شگفتی را ناشی از عمل یک موجود بی شعور بداند. آیا انسان می تواند با دیدن یک یخچال فریزر، شیک و مجهز، احتمال دهد که روزی بر حسب اتفاق چند سنگ به هم خورده اند و در اثر این برخورد، این دستگاه ایجاد شده است؟ این در حالی است که ارتباط دادن خلقت عظیم هستی به ماده و انرژی، به مراتب ابلهانه تر از احتمالی است که درباره یخچال فریزر مطرح شد.
این در حالی است که همین قانون بقای ماده و انرژی بر مخلوق بودن آن دو اشاره می کند. چرا که تغییر دائمی و تبدیل ماده و انرژی، خود نشانه ای از مقهور بودن و حادث بودن آنهاست. و هر امر مقهور و حادثی خود محتاج خالقی قاهر است.

"عقل الهی" بند 518 :
وقتی میگوییم آنچه هست همانست که باید باشد سخن از یگانگی هستی و بایستی یا واقعیت و حقیقت و یگانگی ماده و معنا و یگانگی گذشته و حال و آینده است. و این در یک کلمه جز درک حضور خدا در جهان نیست زیرا آنچه که باید باشد و آن حقیقت برتر کامل و مطلق و عالی جز خدا نیست. پس باید خدا را در واقعیت جهان یافت. و اینست قلمرو این یگانگی ها و تحقق وحدت وجود! و امکان صلح و اتحاد با عالم و آدمیان ! این یک واقعیت حقیقی است و نه یک مصلحت! و بمیزانی که از این حقیقت دوریم در جدال با آن به سر میبریم و از این جدال رهایی نداریم و این نقص ماست!

بنابراین حتی یک پشه و سنگریزه را هم نمیتوان بواسطه ی استدلال ثابت کرد. و اصلا اثبات یا انکار چیزی امری مهمل و بازی است و مضحک ترین استدلال های بشری استدلال جهت انکار یا اثبات وجود خداست.

ایرانی جان تو خودت رو ناراحت نکن
اگه این استدلال ها (اثبات وجود و یا انکار) مهمل بازی هست پس چرا تو،تو این مهمل بازی شرکت میکنی؟بهتر نیست خودت رو قاطی این مهمل بازی ها نکنی؟

"عقل الهی" بند 233 :
ما خدا را از قلمرو عجز و نادانیها و بی ارادگی های خودمان درمی یابیم زیرا از همین قلمروها به او میل میکنیم و لذا در اوج
عجز خود اقتدار او را درمی یابیم که عجزمان را جبران میکند و در اوج نادانی و حیرت خود، علم و حکمت و نشانه ای از او
را می یابیم که در قلمرو تاریکی وجودمان میدرخشد و ما را روشن میکند و خود ما میشود. در اوج بی ارادگی خود، اراده و
قدرتی برتر می یابیم که عین اراده و اقتدار ما میشود. ما خدایی را میشناسیم که خود ما شده باشد و این راه درست خداشناسی
است و مابقی هذیان و خیالبافی و شرک و نفاق و شیطان پرستی است. ولی بایستی دمادم از این خود خدائیِ خود فراتر برویم. و
این نردبان الله اکبر و سبحان الله است که در عرصه ی قمار عشق ورزی و بلاجوئی در امرش حاصل میشود و نه در اذکار
لفظی و تلقین ذهنی !

بنابراین حتی یک پشه و سنگریزه را هم نمیتوان بواسطه ی استدلال ثابت کرد. و اصلا اثبات یا انکار چیزی امری مهمل و بازی است و مضحک ترین استدلال های بشری استدلال جهت انکار یا اثبات وجود خداست.

این حرف توهین مستقیمی است به نویسنده این کتاب و نویسندگان و متفکرانی که در باب این موضوع کتاب نوشته اند. از جمله همه کاربرانی که در ذیل این کتاب نظر داده اند.

میگویند بواسطه ی استدلال ذهنی نمیتوان وجود خدا را اثبات کرد. آیا بواسطه ی استدلال ذهنی میتوان وجود خداوند را در قیامت و واقعه ی لقاء الله ثابت کرد که این خود خداست یا کس دیگری؟
مگر بواسطه ی دل و احساس میتوان وجود خدا را ثابت کرد؟ آیا تا بحال کسی چنین ادعایی و اثباتی کرده است؟ ولی بواسطه ی استدلال ، چنین تلاشی بسیار صورت گرفته است. با درست و نادرست بودن استدلال کاری نداریم.
خود ذهن و ماهیت و عملکرد آن دال برحضور موجودی برتر از کل کائنات و لطیف تر و عالیتر و عجیب تر و با عظمت تر از کل جهان هستی است که نامش را هر چه میخواهید بگذارید. کمترین نامش به زبان فلسفه ، جهان ماورای طبیعت و عالم غیب هزاران توی میباشد. ولی ذهن انسان، آگاه و خردمند و صاحب اراده و ناطق است پس انسان گونه است. پس خداست.
آیا کسی میتواند بواسطه ی استدلال ، خودش را برای دیگران ثابت کند که نامش چیست و فرزند کیستو چه صفات و ویژگی هایی دارد و... ؟ هرگز! یعنی به ازای هر دلیلی جهت اثبات خود صد دلیل دیگر برای انکار وجود دارد.
بنابراین حتی یک پشه و سنگریزه را هم نمیتوان بواسطه ی استدلال ثابت کرد. و اصلا اثبات یا انکار چیزی امری مهمل و بازی است و مضحک ترین استدلال های بشری استدلال جهت انکار یا اثبات وجود خداست. ...
.
.
.

پدیده شناسی ذهن صفحه 57

این ادعای دکارت چه کودکانه و وارونه است که : "من فکر میکنم پس هستم !"
در واقع میباید میگفت : من اندیشیده میشوم پس خدا هست.
...
عجبا که خداوند را فقط در سینه گزارش داده اند درحالیکه در ذهن بسیار گویاتر است و حاضرتر که با تو حرف میزند. این کیست که در ذهن تو با تو سخن میگوید؟
...

ادعایی احمقانه تر از این نیست که کسی ذهن و عقلانیت را دلیل بر انکار ماورای طبیعت و خدا قرار دهد. چنین کسی گویی حتی دقیقه ای بر ماهیت و عملکرد ذهن خود نظر و اندیشه نکرده استتا ببیند که ماورای طبیعی ترین و ملکوتی ترین و جادویی ترین و خدایی ترین پدیده در جهان عقل همان عقل است.
...
در نخستین نظر به ذهن خویش بوضوح فهم میشود که انسان اندیشه گر نیست، بلکه اندیشه میشود و کس دیگری در انسان نشسته و مشغول اندیشیدن است، ولی برای انسان میاندیشد. این کس کیست؟ این همان خدای من است. به همین سادگی!
...

باز هم میگم شاید منظورمو بدونید یا شاید من دارم اشتباه میکنم ولی اگر هم اشتباه میکنم کسی میتونه منو متوجه کنه که ریاضیات عالی خونده باشه و منظور من رو دقیق بفهمه.
در هر صورت انتظار ندارم این بحث تموم بشه ولی خودتون در مورد اثبات های احتمالی که در این کتاب به کار برده شده چه فکری میکنید؟؟؟؟؟؟؟؟ امیدوارم منظور من رو بفهمید چون نمیتونم بنویسمش.

ببخشید مزاحم شدیم !

[quote='Peydayepenhan250']نقل قول:محدوده استدلال عقل آدمی فعلا این اجازه رو بهش نمیده که خارج از روش های ریاضی (یعنی به وجود آوردن اصل و قضیه و نتیجه گیری) کاری رو پیش ببره و اگه هم پیش ببره نمیتونه زیاد بهش مطمئن باشه !
آقای محترم
شما الآن با این قضیه ای که سر هم کرده ای (محدوده استدلال عقل آدمی فعلا این اجازه رو بهش نمیده که خارج از روش های ریاضی (یعنی به وجود آوردن اصل و قضیه و نتیجه گیری) کاری رو پیش ببره و اگه هم پیش ببره نمیتونه زیاد بهش مطمئن باشه) داری خارج از روش های ریاضی اصل و قضیه و نتیجه گیری سر هم میکنی!
در صورتی که همین قضیه ات (محدوده استدلال عقل آدمی فعلا این اجازه رو بهش نمیده که خارج از روش های ریاضی (یعنی به وجود آوردن اصل و قضیه و نتیجه گیری) کاری رو پیش ببره و اگه هم پیش ببره نمیتونه زیاد بهش مطمئن باشه) میگه خارج از روش های ریاضی اصل و قضیه و نتیجه گیری سر هم کردن شدنی نیست !
یعنی با یه قضیه خود اون قضیه رو نقض میکنی!
معلوم هست چکار میکنی شما؟![/quote]
آقای محترم
اولین شرط برای این که منظور من رو بفهمید اینه که خودتون از ریاضیات عالی یک سررشته ای داشته باشید. من نمیدونم شما توی دانشگاه چه رشته ای خوندید ولی حدس من این هست که در یکی از رشته های زیر شاخه علوم انسانی مشغول به تحصیل هستید. در مورد جمله شما (در صورتی که همین قضیه ات (محدوده استدلال عقل آدمی فعلا این اجازه رو بهش نمیده که خارج از روش های ریاضی (یعنی به وجود آوردن اصل و قضیه و نتیجه گیری) کاری رو پیش ببره و اگه هم پیش ببره نمیتونه زیاد بهش مطمئن باشه) میگه خارج از روش های ریاضی اصل و قضیه و نتیجه گیری سر هم کردن شدنی نیست ! ) هم اینو اضافه کنم که این جمله قضیه نیست بلکه اصل هست.
در جهان امروزی خیلی از مسائل رو با ریاضیاتی که به کار میبریم حل میکنیم و نتایج اون ها هم تا الان قابل اطمینان بوده
فضاپیماها و موشک هایی که به فضا رفته اند یا ساختمان های بلندی که در اطرافتان میبینید تمام این ها بر اساس اصول ریاضی به کار رفته مورد استفاده قرار میگیرند و علم ریاضی هم اینو ثابت کرده که نتایجی که از اصل هایش بدست می آید کاملا در جهان ما درست هستند.
شاید منظور شما از ریاضیات فقط اعمال ضرب و تقسیم یا مشتق و انتگرال گیری باشه ولی بد نیست بدونید ریاضیاتی وجود داره که در اون از هیچ x یا y استفاده نشده
باز هم میگم شاید منظورمو بدونید یا شاید من دارم اشتباه میکنم ولی اگر هم اشتباه میکنم کسی میتونه منو متوجه کنه که ریاضیات عالی خونده باشه و منظور من رو دقیق بفهمه.
در هر صورت انتظار ندارم این بحث تموم بشه ولی خودتون در مورد اثبات های احتمالی که در این کتاب به کار برده شده چه فکری میکنید؟؟؟؟؟؟؟؟ امیدوارم منظور من رو بفهمید چون نمیتونم بنویسمش.